W Powstaniu:

Komendant szpitala PCK przy ul. Jaworzyńskiej i Mokotowskiej 13, będącym centrum rannych przeznaczonych do ewaluacji.

Działacz niepodległościowy, uczestnik Powstania Wielkopolskiego. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r. Za tę działalność z okresu I. wojny światowej, już we wrześniu 1939 r. był poszukiwany przez Niemców w Poznaniu. Dlatego po powrocie do Poznania, po kampanii wrześniowej, uciekł do Warszawy. Prowadził praktykę lekarską na ul. Wiśniowej w Warszawie. Brał udział w Postawaniu Warszawskim jako lekarz w szpitalu polowym przy ul. Jaworzyńskiej.

Po upadku Powstania Warszawskiego udało mu się dotrzeć do Zakopanego, gdzie zginął na trzy dni przed wyzwoleniem Zakopanego (najprawdopodobniej 26 stycznia 1945 r. lub 20.01); podczas wycofywania się wojsk niemieckich, żołnierzowi niemieckiemu narodowości ukraińskiej nie spodobał się, gdy szedł ulicą – zastrzelony w biały dzień na ulicy Zakopanego.

Źródło

Stefania Gierszal (z d. Smolińska); Halina Jędrzejewska  Lekarze Powstania Warszawskiego 1VII – 2 X 1944 wyd. TLW