Maria Jadwiga Jeglińska-Piekarska ps. Joanna

Urodziła się 10 XII 1905 r. w Warszawie jako córka Józefa Jeglińskiego i Józefy z d. Karwowskiej. Uczęszczała do VIII Gimnazjum im. J. Popielewskiej i J. Roszkowskiej w Warszawie. Była harcerką. Ukończyła szkołę w 1923 r., otrzymując świadectwo dojrzałości i rozpoczęła studia historyczne na UW. Po roku przeniosła się do Państwowego Instytutu Dentystyki uzyskując w 1929 r. dyplom lekarza dentysty. Pracowała początkowo u prof. Meissnera, potem założyła gabinet prywatny.

W czasie II wojny światowej należała do AK uzyskując stopień porucznika. Była referentem Sanitarnym Wojskowej Służby Kobiet AK Obwodu Warszawa Śródmieście. Miała pseudonim Joanna. Prowadziła szkolenie sanitarne w ramach konspiracyjnej podchorążówki. Mieszkanie jej było punktem kontaktowym, w którym prowadzono również wykłady tajnej Politechniki Warszawskiej, jak też składowano materiały sanitarne.

W Powstaniu Warszawskim była kierownikiem punktu opatrunkowego AK przy Pl. Dąbrowskiego 2/4. W czasie nalotu niemieckiego 4 sierpnia 1944 zdążyła ewakuować część rannych, po czym zginęła razem z trzydziestoma innymi osobami.

Pochowana na miejscowym podwórku. W 1945 r. została ekshumowana i przeniesiona na Cmentarz Powązkowski do grobu rodzinnego (kwatera R. rz.1). Odznaczona pośmiertnie Krzyżem Walecznych.

Była zamężna – mąż Stefan Bronisław Piekarski (zm. w 1988 r.). Syn – Jerzy Michał Piekarski.

Opr. Bohdan Gliński