W Powstaniu:
Uczestniczyła w walkach na Woli i Starym Mieście, pracowała w szpitalach przy ul. Długiej i Miodowej 24, sanitariuszka i łączniczka w plutonie 171 batalionu Łukasiński
Urodziła się 29 II 1924 w Warszawie. Studiowała w czasie okupacji medycynę na Wydziale Lekarskim tajnego Uniwersytetu Warszawskiego, zaliczyła trzy lata. W 1940 r. straciła zamordowanych przez Niemców ojca i dwóch braci. Ojciec i starszy brat rozstrzelani na Pawiaku, najmłodszy został wywieziony do obozu i tam zginął.
Maria, pseudonim Maryla, należała do AK od 1942. Była sanitariuszką kompanii por. T. Majcherczyka, ps. Zdan, w batalionie Łukasiński, w rejonie IV Obwodu Śródmieście. Szkoliła sanitariuszki zarówno bat. Łukasiński, jak i bat. Kiliński.
W Powstaniu Warszawskim była sanitariuszką i łączniczką w plutonie 171 batalionu Łukasiński. Uczestniczyła w walkach na Woli i Starym Mieście, tu pracowała w szpitalach przy ul. Długiej i Miodowej 24.
Spotkała się na Starówce z mężem poślubionym w 1944, dr. Michałem Latkowskim, lekarzem I kompanii bat. Łukasiński, ps. Mir. Maria była w zaawansowanej ciąży. Zapamiętano ją jako pełną dobroci i troskliwości o rannych.
W czasie przejścia kanałami ze Starego Miasta do Śródmieścia została w kanałach ciężko ranna odłamkiem granatu.
Zmarła w powstańczym szpitalu przy ul. Foksal 7 IX 1944 r. Dziecko też zmarło.
Opr. Ewa Orlikowska-Krasnowolska
Źródło
Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego – Powstanie Warszawskie i medycyna, wydanie II, Warszawa 2003 r.
