Zofia Bodytko-Skorupska

Zofia Skorupska z domu Bodytko, urodzona w 1925 r. w Warszawie, w rodzinie inteligenckiej o tradycjach niepodległościowych. Ojciec Stanisław Bodytko brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w stopniu porucznika, matka Zofia Świdówna – „Orlę Lwowskie” – walczyła w obronie Lwowa w 1918 r.

Uczęszczała do gimnazjum im. Zofii Wołowskiej, a następnie Krystyny Malczewskiej, w czasie okupacji na tajnych kompletach. W 1943 r. uczestniczyła w kursach sanitarnych zorganizowanych przez dr Walentynę Bitnerową, ówczesną kierowniczkę służby sanitarnej NOW scalonej z AK. Praktykę odbywała w Szpitalu Ujazdowskim i ambulatorium przy Szpitalu Dzieciątka Jezus.

W czasie powstania była sanitariuszką w filii Szpitala Elżbietanek przy ul. Puławskiej 140. 27 września, po czternastogodzinnym błądzeniu w kanałach, dostała się w ręce Niemców na ul. Dworkowej, tuż po rozstrzelaniu poprzednio wyciągniętych z włazu powstańców.

Przez Fort Mokotowski przewieziona z rannymi do obozu w Pruszkowie, a po paru dniach do obozu przejściowego dla jeńców w Skierniewicach. Po miesiącu zwolniona z obozu wraz z innymi kobietami.

Po wojnie mieszkała w Warszawie.

Odznaczona Krzyżem Armii Krajowej (1973) oraz Warszawskim Krzyżem Powstańczym (1983).

Opracowała Zofia Skorupska