Dowiedziawszy się o niezwykle pożytecznej inicjatywie Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, podaję trochę danych odnośnie naszych kolegów i trochę o sobie.
W okresie od października 1943 r. do lipca 1944 r. uczęszczałem na wykłady i ćwiczenia Wydziału Lekarskiego tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich w Warszawie. Wykłady naszej 10-osobowej grupy odbywały się w mieszkaniu moich rodziców przy ul. Świętokrzyskiej 20 oraz w pomieszczeniu mojej siostry, Janiny Waleszkowskiej, przy ul. Grzybowskiej 27.
Wykładowcami byli: prof. Alfred Krause – chemia, doc. Władysław Kapuściński
– fizyka, prof. J. Wilczyński – biologia i parazytologia, prof. Adam Wrzosek – propedeutyka lekarska, dr Zbigniew Wojciechowski – anatomia prawidłowa.
W mojej grupie studentami byli Jan Jaworowski, Tadeusz Maślonkowski, Jerzy Ochrymowicz. Nazwisk sześciu koleżanek nie pamiętam.
Wymienieni koledzy zostali przeze mnie zwerbowani do Armii Krajowej, do batalionu „Zośka”.
Jan Jaworowski „Maryśka”, pchor. rez. przed 1939 r., walczył w Powstaniu Warszawskim na Woli i Starym Mieście, był awansowany do stopnia porucznika i odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V kl. oraz Krzyżem Walecznych. Ciężko ranny zmarł w Szpitalu św. Stanisława na Woli.
Tadeusz Maślonkowski „Sosna”, walczył na Woli, gdzie poległ 8 sierpnia 1944 r. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari kl. V i Krzyżem Walecznych. Awansowany do stopnia podporucznika.
Jerzy Ochrymowicz „Dżems”, pchor. rez. przed 1939 r., w Powstaniu nie uczestniczył. Po wojnie ukończył Wydział Lekarski Uniwersytetu w Poznaniu. Zginął tragicznie w Kongo, pełniąc obowiązki lekarza.
Ja walczyłem w batalionie „Zośka” na Woli i na Starym Mieście. Byłem dwukrotnie ranny, przeniesiony kanałami do Śródmieścia. Zostałem awansowany do stopnia podporucznika. Odznaczony Krzyżem Walecznych. Po kapitulacji Powstania wywieziony do szpitala Polskich Jeńców Wojennych – Stalag IV B, do miejscowości Zeithain k. Drezna. Po powrocie do Ojczyzny ukończyłem Wydział Lekarski Uniwersytetu Łódzkiego.
Spośród innych kolegów: Tadeusz Zuchowicz walczył na Woli i Starym Mieście, po Powstaniu znalazł się w Zeithain. Wydział Lekarski Uniwersytetu Łódzkiego ukończył w 1949 r. Specjalizował się w zakresie chirurgii pediatrycznej. Zmarł w 1963 r.
Stefania Legutowska-Zuchowicz w czasie Powstania walczyła w Śródmieściu. Dyplom lekarza otrzymała w Łodzi w 1949 r. Zmarła w 1984 r.
Jadwiga Wygodzka-Lipska ukończyła studia, otrzymała dyplom w 1948 r. Była docentem w dziedzinie rentgenologii.
Źródło: Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego –
Powstanie Warszawskie i medycyna, wydanie II, Warszawa 2003 r.