Wanda Sulerzyska ps. Wanda

Uczyła się w Publicznej Szkole Powszechnej im. 11 Listopada oraz w Prywatnej Szkole SS Niepokalanek w Warszawie. Od 1936 r. uczęszczała do Prywatnego Żeńskiego Gimnazjum i Liceum J. Popielewskiej i J. Roszkowskiej w Warszawie. Po wybuchu wojny w 1939 r. brała aktywny udział w akcji dożywiania żołnierzy i inwalidów kampanii wrześniowej w Szpitalu Ujazdowskim. W pracach Komitetu Samopomocy Społecznej poznała harcerkę „Kuźnicy” Zulę Wiśniewską, poprzez którą trafiła do Szarych Szeregów. W 1940 r. uzyskała tzw. „małą maturę” na tajnych kompletach. Posiadając zdolności rysunkowe i zainteresowania architekturą, kontynuowała naukę w Prywatnej Szkole Budowlanej II stopnia, arch. Władysława Jastrzębskiego (Priv. Fachschule für Baugewerbe). Po jej ukończeniu w 1942 r. uzyskała tytuł technika budowlanego. W latach 1943–1944 pracowała jako kelnerka, pomagając rodzinie. Do batalionu „Zośka” przeniesiona z plutonu „Topolnicki” Jana Misiurewicza („Topolnicki”), wchodzącego w skład brygady dywersyjnej „Broda 53”, w której „Zośka” stanowiła najliczniejszą jednostkę. W Powstaniu Warszawskim brała udział w walkach na Woli i Starym Mieście jako sanitariuszka III plutonu 1 kompanii „Maciek