W Powstaniu:

Klinika Dermatologiczna UW

Urodzony 30 I 1910 r. w Warszawie, syn Andrzeja, zmarł 18 X 1987 r., pochowany na warszawskim Cmentarzu Bródnowskim. Lekarz dermatolog. Absolwent warszawskiego gimnazjum im. J. Zamoyskiego, a następnie Szkoły Podchorążych Sanitarnych (CWSan) w 1936 r. Uczestnik kampanii wrześniowej (Izba Przyjęć, Szpital Ujazdowski w Warszawie). W okresie okupacji asystent prof. M. Grzybowskiego w Klinice Dermatologicznej w Warszawie (Koszykowa 82). Członek AK czynny w konspiracji ZWZ/AK, uczestnik Powstania Warszawskiego (w Klinice Dermatologicznej UW). Wraz z pacjentami przeszedł przez obóz w Pruszkowie, następnie zorganizował w Żyrardowie szpital dla chorych i rannych powstańców. Po wojnie w stopniu kapitana pełnił obowiązki epidemiologa. Po własnych usilnych staraniach opuścił szeregi LWP w stopniu majora w 1953 r. i podjął pracę asystenta w Instytucie Wenerologii przy Klinice Dermatologicznej w Warszawie. Następnie przez wiele lat, aż do emerytury, pracował jako lekarz przemysłowy w przychodni Fabryki Samochodów Osobowych na Żeraniu w Warszawie. Był wieloletnim współredaktorem „Przeglądu Dermatologicznego”.

 opr. Anna Kłobukowska-Dyrlacz

Źródło

Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego – Powstanie Warszawskie i medycyna, wydanie II, Warszawa 2003 r.