Zbigniew Franciszek Jacek Tabeński ps. Łada

Urodził się 17 lutego 1913 r. w Drohobyczu, syn Jerzego i Anny. Szkołę średnią im. K. Szajnochy we Lwowie ukończył w 1932 uzyskując świadectwo dojrzałości. Studia medyczne rozpoczął na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu im. Jana Kazimierza we Lwowie i ukończył je w 1938. W tym samym roku rozpoczął pracę jako asystent Oddziału Chirurgicznego w Szpitalu Sióstr Elżbietanek w Warszawie przy ul. Goszczyńskiego 1, pod kierownictwem dyrektora szpitala i ordynatora Oddziału Chirurgicznego, doc. dr. Jana Zaorskiego.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 został przydzielony jako lekarz do baonu saperów mostowych w Modlinie. Baon został ewakuowany nad wschodnią granicę państwa. Dr Tabeński został odkomenderowany do sanitarnego punktu zbiorczego dywizji w Chełmie. W dniu 19 IX 1939 miasto zajęły wojska sowieckie. Dr Tabeński z kilkoma sanitariuszami z 36. pp. uratowali się ucieczką do Warszawy. Niemcy usunęli polski personel ze Szpitala sióstr Elżbietanek, więc dr Tabeński podjął pracę w Szpitalu Dziecięcym przy ul. Kopernika 43 i w tym szpitalu pracował przez cały czas okupacji.

W 1942 dr Tabeński wstąpił do NOW/AK i został mianowany szefem sanitarnym NOW Okręgu Stolica. Miał pseudonim Łada i numer ewidencyjny w NOW 1959, służący jako pseudonim w czasie okupacji. W szpitalu prowadził szkolenie patroli sanitarnych. Organizował i gromadził w szpitalu zapasy materiałów sanitarnych na wypadek powstania.

W czasie Powstania Warszawskiego w części Szpitala Dziecięcego zorganizował szpital wojskowy batalionu Gustaw AK. Prowadził go do upadku Powiśla, tj. do pierwszych dni września 1944. Udało mu się wraz z sanitariuszkami uratować i ewakuować rannych do Milanówka. Następnie wyjechał do Krakowa, gdzie pracował jako chirurg w ambulatorium RGO.

Po zakończeniu działań wojennych został dyrektorem Szpitala Miejskiego w Gliwicach i jednocześnie ordynatorem Oddziału Chirurgicznego i twórcą pierwszego na Śląsku Oddziału Chirurgii Dziecięcej.

Podejmując pracę naukową w 1949 r. zrezygnował ze stanowiska dyrektora, lecz pozostał ordynatorem Oddziału Chirurgii Dziecięcej, który prowadził do 1977 r. Doktorat uzyskał w 1962. Po przewodzie habilitacyjnym w Śląskiej Akademii Medycznej, uzyskał stopień docenta. We wrześniu 1977 zorganizował od podstaw Katedrę i Klinikę Chirurgii Dziecięcej w Śląskiej Akademii Medycznej. Został jej kierownikiem i prowadził do września 1983 r.

Rada Państwa pod koniec pracy dr. Tabeńskiego nadała mu tytuł profesora. Był autorem ponad dwustu prac naukowych.

Opr. Teresa Łubek-Luboradzka