Emilia Kopiczyńska ps. Mila

Wspomnienie o Emilii Kopiczyńskiej

Pragnę poinformować, że w wydanych przeze mnie w 2015 r. wspomnieniach mojego ojca jest trochę informacji dotyczących Emilii Kopiczyńskiej, która po uciecze z transportu, który wiózł uczestników powstania do obozu w Auschwitz, znalazła się chwilowo w Krakowie, a następnie w Liszkach k/Krakowa, gdzie zamieszkała z nami i jako pielęgniarka pomagała mojemu ojcu dr. Antoniemu Golańskiemu w prowadzeniu gabinetu lekarskiego, a później także do zakończenia wojny małego szpitala zorganizowanego przez mojego ojca w pomieszczeniach więzienia gminnego, gdzie udzielano pomocy nie tylko okolicznym mieszkańcom, przechowywano partyzantów oraz leczono wysiedlonych po Powstaniu mieszkańców Warszawy. Pamiętam doskonale Emilię Kopiczyńską, mieszkała z nami zarówno w Krakowie jak i w Liszkach, była dla mnie “ciocią”. To wspaniały człowiek, dobry, pomocny i skromny, była i nadal może być wzorem dla innych. Po wojnie często odwiedzała nas w Krakowie, ja odwiedziłem ją także w jej mieszkaniu na ul. Kruczej w Warszawie. Jej brat Witold Kopiczyński wraz z rodziną byli często naszymi gośćmi w Krakowie.

Dla uzupełnienia informacji o jej roli lekarzy i pielęgniarek w tym jakże trudnym i niebezpiecznym okresie wojny polecam książkę mojego ojca: Antoni Golański, Wspomnienia lekarza. 1936-1945, wyd. LIBRON, Kraków 2015.

Jacek Golański
Kraków, 30.11.2020