W Powstaniu:

Zośka - 2 kom. St.Miasto do 2.09.

Opiekowała się rannymi powstańcami w szpitalikach przy ul. Mławskiej i Zakroczymskiej oraz kobietami i dziećmi przebywającymi w piwnicach okolicznych domów. Wkrótce przydzielono ją do Harcerskiego Batalionu „Zośka”, w którym walczył jej brat, Piotr Kaltenberg Została sanitariuszką II Plutonu „Alek” w II Kompanii „Rudy”. Podczas toczących się walk wielokrotnie spotykała się z bratem. Ranna, 2 IX 1944 została wzięta do niewoli. Przesłana do Obozu Koncentracyjnego we Flossenburgu, a następnie do Ravensbruck, pozostała więźniarką do czasu wyzwolenia obozu przez Wojsko Polskie i Armię Czerwoną 28 IV 1945.

Źródło

Alina E. Jankowska w : ”Ewangelicy warszawscy w walce o niepodległość Polski 1939-45, Słownik Biograficzny”, T1, Warszawa 2007